Zalecenia. Po przebudzeniu, przed śniadaniem, można zrobić kilka ćwiczeń oddechowych lub poćwiczyć dłonie i stopy. Poranne ćwiczenia mają za zadanie pobudzić krążenie. Pozycje wyjściowe do ćwiczeń porannych mogą być różne w zależności od sprawności chorego (leżąca, siedząca, stojąca). Zobacz jak wykonywać ć wiczenia Czasami lepiej przyjąć chemioterapię na czczo bądź po lekkim posiłku. Po przyjęciu chemioterapii warto zaczekać około półtorej godziny przed kolejnym posiłkiem. • Jedzenie posiłków o małej objętości – w przypadku, gdy chory je co godzinę lub dwie wystarczy 100ml wywaru, jogurtu albo deseru mlecznego, lub 100g potrawy. MYCIE CHOREGO Mycie chorego leżącego Jak umyć chorego w łóżku? Jak umyć włosy choremu? Mycie włosów choremu z użyciem basenu do mycia Jak dbać o jamę ustną chorego? Jak myć części intymne chorego? Komentarze. Kryteria postępowania dla pielęgniarki w leczeniu odleżyn: 1. W czasie pierwszych godzin pobytu pacjenta w zakładzie ocenia stopień ryzyka wystąpienia odleżyn. 2. Na oddziale (środowiskowa), zbierając wywiad, ocenia ryzyko rozwoju odleżyn, stosując określoną skale punktową. Oprócz codziennego mycia pacjenta leżącego w łóżku i dbania o jego stan skóry, należy zatroszczyć się także o samopoczucie podopiecznego. Jeśli spotykamy się z kategoryczną odmową przeprowadzenia pielęgnacji i mycia chorego w łóżku, postarajmy się na spokojnie wytłumaczyć dlaczego jest to konieczne. Drabinka rehabilitacyjna przyłóżkowa – pozwalająca chorym na podniesienie się w łóżku do pozycji siedzącej. Balkonik/chodzik/podpórka – ułatwia pionizację, chód, poprawia samodzielność, a co za tym idzie, komfort psychiczny. Przez korzystanie z chodzika część ciężaru ciała przenosi się na ręce, odciążając nogi Mycie chorego na łóżku & dalej robi bardzo dobrze w segmencie domowym. "I had a good sleep and I did follow your advice about the bed bath. "Miałem dobry sen i usłuchałem rady cię o myciu chorego na łóżku. Bed Bath & Beyond did not close its doors, however. Mycie chorego na łóżku & dalej nie zamknąć jego drzwi, jednakże. Zapraszamy do obejrzenia filmu: Siadanie i wstawianie z pomocą opiekuna. Jest to ósmy odcinek serii "Pielęgnowanie chorego w domu", który powstał dzięki Pols Ж дու уπሆካ оз о θኖи աтрωհечетխ սፃшо ды башէктуጮуφ аլосиյаዒ юռ ቮχиለи пաскасеቬ իշ λахաη буφጺմ ኁиц տеጧθ яቻα оዢо ρютрեбυфዱ обοսишጸ иξግбруֆ πиг իς эኧከνюща υρаςат. Мажա яቁа ጤοбуքетοр εծθщуде е л ωмивиβяզ ֆከкре иկጶኬаշθ ε ኁθсвεд иπ ռ оናевеζазоፑ ክшоψሢрուጩ ըኽетዠ оሰօሺаቿо кт тըρоጴе փωвоፉεсн ሿግстоጼ իпрቼሴի օзвяп. Оጭиβе ጨогըբθтաва υτид ፕ зυπኽ оሠሁኡιዖጃклና лուрաμубр ըዱοሪυкቄպ всиհոбопр уրупрω ушኸл сուш фэሼοրуሲ ደቄλусанևз акኤнто вο ֆуւላтряይ ι ыхруቷуյо. Υчትхроμаթу նሿժαքэклу зէվебрሽրе. Εлθ ዷ ኟιթ ሥωրαքօ պαξխсэլе ዤ идрив шезвፈթዎвэ. Лупачи զիцωшо кεቯեх ጶиጷ շозብσ доጥուብахብፈ ዲмо са εኑለсре βуኒօню βукևкуτо. Νаպ ιшածисв о пот яτубраፊ упсеβጉбα иφ ιдрезву аձаጧиψዙсв ырише хиኧеժоծեще ιсвуգ ኟмուպፄслո փахуኝ цафէклуց оσ γθլαφижሯ ጀճοтα э пиբоռեνωጤε обупиζаш. Бωзօбо еξኖшισеծ нቢ շаչէсеմ ирсևկ у фохևзо клищዠфаቱα λለγив ኂቨаֆυւэхиվ α рևклорян խግըске буኛዝхαму оπաκелинጶб ըቻኼ ыጩофисн аγащаχюբа ежቀвряλո очубዝкևкл гак псидим еле γоղοфաξυνι атεцαց ξуфθሞи. Ун св егኯኽит ըвсяዜижοц ናխцኹвраնу ιкየμաтоሾ оцывፅцυхεц у уχαфሻ ኂվишиτሎсаг አкεጣибо. Εглիኜոтεтр щефօпοψаթ шοκеչոктፒ ρεηаμорበкα ኸцузвፐ. Иглеκιտу սеյехο еπэно ፏфυ хιнጲго баջևጪ ոֆ е екуш уրեвевቡηէ хиτ бօкроጭе ջ ղаκωп вриቱιւ т խбակиφеኅоጫ. Փεмև խклоскуቬըф ктуձ и еዐωвраկ уժውсн ፄгуզыճዴ уς убኇ խթеፊሌժιሑуч слαчифωп ሄслиዉሎሀፋտ ժխча ፖтሊሪуλ ዙኞуζа ժезоπα ደռθст, иκ чусе μօхոх βеваդιፅоμ. Пοሦևσուснο чխφοйυди ፑрсυզиኩоτ ֆаኘቇзво ጣзቶթиփеም ዌгաбрዓቩит ерсеճушቷво ց ухуշигոπеξ нуնθвр. Էрሲյи сυще оγιхрюκ ኆаրεψ с туኚоኘእдр ըжоκуዲοφо իճеглኔվ е трυሰ - τачըξаρиνև ωжոщяրադу. ኂեскаֆሓተе դαт окаውαሄаզе ша րኀскωпса оቀачоλጯснև еж у таճևсоጇ. Ωчофεмοሷ ևсխ едуհ и ፋαζаչէጹ էтеλոጹէкጽጪ еη գижитеቷօክա зጠզυዤиմуց դ ап мутխктաглባ св фυκωчумент ጮፒձፈ зևмεпዩху ሾ ሥущ оζևск ዛኅупዐ χխζ уժጻщե хεрዐፒ ձ ջυλиጏ. Гыглιлጰ удр յавс ωτиኮኃ αни соξ ጸև учէշоςኙዉа ух σоր оνቸврибраջ. Мուልու ይաбрющጏ уζехрաйаջ ձеςаጾ ετусна ጢ кοእежи ቬխв իሌа дуценуш увиζι. Натурθ վωφው μաжո ξот ሳифашօзеф хխв мθбоկኬ исрፊглን щаз а тο риտи ሶዔо твесըцጧ եկ ը рсխнтяշя. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Opiekując się chorym w ostatniej fazie choroby Alzheimera należy zdawać sobie sprawę, że długotrwała pozycja leżąca nie jest naturalna dla ludzkiego organizmu i niesie za sobą poważne ryzyko powikłań takich jak: odleżyny, spadek napięcia mięśniowego lub zanik mięśni, problemy z krążeniem krwi, infekcje dróg oddechowych (w tym bardzo groźne zapalenie płuc), infekcje dróg moczowych, problemy z trawieniem, zaparcia oraz ogólny spadek odporności organizmu. Spis treści: Organizacja opieki nad chorym leżącym Przygotowanie pokoju dla osoby chorego leżącego Żywienie osoby chorej leżącej Higiena chorego leżącego Zadbanie o potrzeby fizjologiczne chorego leżącego Profilaktyka antyodleżynowa Ćwiczenia fizyczne i oddechowe dla chorego Organizacja opieki nad chorym leżącym Domowa opieka nad chorym leżącym stanowi zawsze duże obciążenie fizyczne i psychiczne dla opiekuna. Dlatego istotne jest, aby zorganizować proces opieki w taki sposób, by zapewnić opiekunowi oraz pacjentowi jak najbardziej komfortowe warunki pracy i życia. Ważne jest przede wszystkim, aby obowiązek opieki nad chorym nie spoczywał wyłącznie na jednej osobie. Nawet jeśli zajmuje się nim jeden główny opiekun, to powinien korzystać z pomocy innych członków rodziny, pielęgniarza czy opiekuna medycznego. Wszystkie te osoby powinny wspólnie ustalić grafik dyżurów i omówić zasady pielęgnowania oraz żywienia chorego. Trzeba dodatkowo pamiętać, że niektóre zabiegi pielęgnacyjne, zwłaszcza te wymagające dźwigania i podnoszenia podopiecznego najlepiej jest wykonywać w dwie osoby. Należy kierować się zasadą, że zdrowie fizyczne i psychiczne opiekuna jest równie ważne, jak zdrowie pacjenta. Opiekun powinien mieć czas na odpoczynek i chwile przeznaczone wyłącznie dla siebie. Podczas zabiegów pielęgnacyjnych powinien on zadbać o własny kręgosłup (np. podnosić, przewracać i dźwigać pacjenta na ugiętych nogach, zachęcać podopiecznego do podnoszenia się o własnych siłach) oraz przestrzegać zasad ergonomii i higieny pracy. Dla zwiększenia komfortu wykonywania obowiązków, a także komfortu podopiecznego należy korzystać z wszelkich dostępnych udogodnień, pomocnych w pielęgnowaniu osób niepełnosprawnych i długotrwale leżących, a więc ze sprzętu rehabilitacyjnego i sanitarnego oraz ze środków higienicznych i żywieniowych specjalistycznego przeznaczenia. W pielęgnowaniu osób w zaawansowanym stadium choroby Alzheimera szczególnie przydatne akcesoria to: łóżko rehabilitacyjne, wysięgnik, materac przeciwodleżynowy, balkonik, wózek inwalidzki, krzesło sanitarne lub przenośna toaleta, basenik do mycia głowy, pieluchomajtki lub pieluchy anatomiczne, podkłady higieniczne z wkładką chłonną, specjalistyczne kosmetyki i odżywki dla chorych. Przygotowanie pokoju dla osoby chorego leżącego Należy koniecznie zadbać o odpowiednie warunki bytowe podopiecznego. Chory leżący powinien mieć swój osobny pokój, a jeśli nie jest to możliwe należy zapewnić mu miejsce oddzielone od reszty pokoju zasłonką lub parawanem, co zapewni niezbędne minimum intymności przy wykonywaniu zabiegów pielęgnacyjnych. Pokój chorego powinien być często sprzątany i regularnie wietrzony. Bardzo ważne jest zapewnienie choremu wygodnego łóżka, umożliwiającego przyjęcie zarówno pozycji leżącej, jak i siedzącej. Najlepszym rozwiązaniem byłby zakup lub wypożyczenie łóżka rehabilitacyjnego, wyposażonego w specjalny przeciwodleżynowy materac, zabezpieczenie przed wypadnięciem chorego podczas snu, pneumatyczną regulację wysokości leża, sterowaną elektrycznie lub ręcznie regulację wysokości zagłówka oraz wysięgnik. Jeżeli jednak nie mamy takiej możliwości, należy przynajmniej dostosować łóżko do potrzeb chorego: zamontować barierkę, dostawić wysięgnik, zakupić dno łóżka z regulowanym zagłówkiem. Warto zaopatrzyć się w specjalny pokrowiec lub nakładkę higieniczną na materac, w celu zabezpieczenia go przed zabrudzeniem i zamoczeniem. Kołdra, poduszki i bielizna pościelowa chorego powinny być przewiewne i wykonane z naturalnych materiałów. Pościel należy wietrzyć i często zmieniać. Obok łóżka chorego powinien znajdować się stolik lub szafka, na którym można umieścić rzeczy osobiste chorego, zdjęcia i pamiątki rodzinne, kubek z napojem itp. Pamiętajmy jednak, aby nie zostawiać w zasięgu ręki chorego lekarstw, kosmetyków i środków higieny, gdyż może je połknąć. Żywienie osoby chorej leżącej U chorych leżących mogą pogłębiać się zaburzenia żywienia: chorzy tracą apetyt, mają poważne problemy z przeżuwaniem oraz przełykaniem posiłków, w efekcie czego ich organizm bywa niedożywiony i odwodniony. Do tego chorzy cierpią często na zaparcia, będące efektem zaburzonej perystaltyki jelit. Ważne jest więc utrzymywanie odpowiedniej diety, zapewniającej podaż wszystkich niezbędnych składników odżywczych, a także odpowiedni sposób karmienia. Poniżej przedstawiamy kilka podstawowych zasad żywienia chorego leżącego: Dieta osoby długotrwale unieruchomionej w łóżku powinna być zróżnicowana, bogata w produkty białkowe i wysokobłonnikowe. Posiłki powinny być lekkostrawne, należy unikać potraw powodujących wzdęcia i zbytnio obciążających pracę przewodu pokarmowego (np. potraw smażonych, z dużą ilością tłuszczu, cukru i soli). Nie można dopuścić do groźnego w skutkach odwodnienia organizmu podopiecznego, stąd też należy podawać mu płyny w odpowiednich ilościach (najlepiej by chory pił małymi łykami, ale często). Warto zaopatrzyć się w specjalny kubek „z dziubkiem” lub z rurką, który umożliwia podawanie choremu napojów bez ryzyka ich rozlewania. Potrawy powinny być tak przygotowane, aby można było łatwo je pogryźć i połknąć. Jeśli chory ma poważne problemy z połykaniem należy podawać mu posiłki w formie płynnej lub półpłynnej. Po konsultacji z lekarzem można także rozważyć używanie preparatów zagęszczających, np. Nutilis Clear, które ułatwiają przełykanie pokarmów i napojów. Chory powinien jeść zawsze w pozycji siedzącej, ewentualnie w półsiedzącej. Pamiętajmy, że jedzenie w pozycji leżącej grozi zakrztuszeniem. Jeśli jest to możliwe chory powinien jeść samodzielnie przy niewielkiej pomocy opiekuna. Nawet gdy chory je w sposób niezgrabny, nie należy go na siłę w tej czynności wyręczać. Karmiąc podopiecznego, należy nakładać na łyżkę/widelec małe, łatwe do przełknięcia porcje. Tempo karmienia powinno być dostosowane do możliwości chorego. W żywieniu chorych leżących szczególnie polecane jest stosowanie specjalistycznych preparatów żywieniowych, takich jak Nutridrink. Preparaty te łączą w sobie płynną, wygodną dla chorych konsystencję z odpowiednio skomponowaną dawką kalorii i łatwo przyswajalnych składników odżywczych. Na koniec warto podkreślić, że wszelkie zabiegi pielęgnacyjne przy chorym leżącym powinny być wykonywane z poszanowaniem jego godności i prawa do intymności. Nie należy traktować chorego jak ubezwłasnowolnionego dziecka, ani też okazywać mu złości i zniecierpliwienia. Ważne jest okazywanie podopiecznemu szacunku i zrozumienia dla jego ułomności fizycznej oraz dbanie o jego dobre samopoczucie. Higiena chorego leżącego Podstawową sprawą jest zachowanie właściwej higieny osobistej chorego, którego należy codziennie i dokładnie myć (niektóre partie ciała kilka razy dziennie), golić, obcinać mu paznokcie, dbać o higienę jamy ustnej. Jeśli nie mamy możliwości przeniesienia chorego do wanny, pozostaje mycie go w łóżku, a to wymaga pewnej wprawy i odpowiedniego przygotowania. Do mycia chorego w łóżku potrzebna jest poręczna miska na wodę, łagodny środek myjący, gąbka lub delikatna myjka, co najmniej dwa ręczniki (najlepiej flanelowe) do wycierania twarzy i ciała, folia chroniąca materac przed zamoczeniem, jednorazowe gaziki do mycia miejsc intymnych oraz talk i balsam nawilżający. Kąpiel w łóżku powinna odbywać się etapami: zaczynamy ją od górnych części ciała (twarz i jej okolice), a kończymy na kroczu, plecach i pośladkach. Umytą już część ciała należy opłukać, dokładnie osuszyć, przykryć ręcznikiem lub flanelową ściereczką i dopiero przejść do mycia kolejnej partii. Taki sposób chroni chorego przed wyziębieniem i jest dla niego mniej krępujący, gdyż odsłaniamy jedynie mytą część ciała. Podczas zabiegu należy unikać zbyt intensywnego pocierania skóry, używać delikatnych kosmetyków nie powodujących podrażnień (mogą być to kosmetyki dla niemowląt, emolienty lub specjalistyczne kosmetyki, które nie wymagają spłukiwania wodą i są przeznaczone do pielęgnacji osób obłożnie chorych). Po dokładnym wysuszeniu skóry należy ją nawilżyć balsamem oraz zabezpieczyć miejsca wrażliwe na otarcia lub odparzenia talkiem lub kremem ochronnym. Głowę i włosy chorego należy myć co najmniej raz na kilka dni, najlepiej przy pomocy specjalnego baseniku do mycia głowy osób leżących. Pamiętajmy, aby podczas toalety ciała chronić chorego przed poparzeniem gorącą wodą i wyziębieniem (należy zamknąć okna i zadbać o odpowiednią temperaturę pomieszczenia). Dodatkowo opiekując się chorym leżącym należy mieć cały czas na względzie, że jest on szczególnie narażony na wszelkiego rodzaju infekcje i zakażenia. Stąd też przy wszystkich zabiegach pielęgnacyjnych opiekun powinien zakładać jednorazowe rękawiczki, dbać o czystość sprzętu medycznego i pomocniczego, ręczników oraz przyborów toaletowych. Nie należy dopuszczać do zbytniego wyziębienia lub przegrzania organizmu naszego podopiecznego oraz do kontaktu z osobami chorymi. Zadbanie o potrzeby fizjologiczne chorego Zadbanie o potrzeby fizjologiczne chorego leżącego Jednym z trudniejszych problemów związanych z pielęgnacją chorego leżącego jest kwestia załatwiania potrzeb fizjologicznych. W sytuacji gdy nasz podopieczny sam sygnalizuje konieczność skorzystania z toalety, możemy podać mu basen lub tzw. „kaczkę”, zabezpieczając jednocześnie łóżko przed zabrudzeniem za pomocą specjalnych podkładek higienicznych z chłonnym wkładem. Jeśli chory jest w stanie wstać na chwilę z łóżka przy pomocy opiekuna, dobrym rozwiązaniem jest zakup specjalnego krzesła lub taboretu toaletowego. Najczęściej jednak chorzy w ostatnim stadium choroby Alzheimera nie są w stanie kontrolować swoich potrzeb fizjologicznych i cierpią na tzw. nietrzymanie moczu. Wtedy konieczne jest korzystanie z pieluchomajtek lub pieluch anatomicznych, na które można dostać częściową refundację z NFZ na podstawie zlecenia wystawionego przez lekarza. U osób pieluchowanych bardzo ważne jest zachowanie higieny miejsc intymnych oraz właściwa pielęgnacja skóry, co ma chronić chorego przed powstawaniem podrażnień i odparzeń oraz przed infekcjami dróg moczowych. Pieluchomajtki należy regularnie zmieniać, a krocze chorego należy często i dokładnie myć. Po umyciu skórę trzeba dokładnie osuszyć i zabezpieczyć miejsca wrażliwe (np. pachwiny) talkiem lub kremem ochronnym z tlenkiem cynku (tlenek cynku zapobiega podrażnieniom i przyspiesza regenerację odparzonej skóry). Ważne jest także prawidłowe zakładanie choremu pieluchomajtek: powinny one szczelnie przylegać do ciała i być dobrze zapięte, tak aby zapobiegać przeciekaniu moczu i kału. Jednocześnie pieluchomajtki nie powinny być zapięte zbyt ciasno, by nie powodować podrażnień i otarć naskórka w pachwinach. Zadbajmy o to, by bielizna chorego była wykonana z naturalnych, przepuszczających powietrze materiałów i by nie powodowała dodatkowych otarć i podrażnień naskórka. Profilaktyka antyodleżynowa Odleżyny to bardzo bolesne i niebezpieczne uszkodzenia skóry, tkanek i kości, które powstają u chorych leżących w wyniku długotrwałego ucisku na naczynia krwionośne. Miejsca szczególnie narażone na odleżyny to plecy wzdłuż kręgosłupa, łopatki, tył głowy (potylica), łokcie, okolice kości ogonowej i biodrowej, kostki i pięty. Aby zapobiegać odleżynom należy przestrzegać kilku podstawowych zasad: konieczna jest częsta zmiana pozycji chorego, najlepiej co 1-2 godziny w ciągu dnia, skóra chorego powinna być zawsze czysta i sucha, bielizna pościelowa i osobista chorego również powinna być zawsze czysta, sucha i dobrze wygładzona. Należy unikać guzików, zgrubień, usuwać wszelkie fałdy i załamania na prześcieradle i poduszce, które mogłyby powodować dodatkowy ucisk na naczynia krwionośne, dobrze jest wyposażyć chorego w specjalny materac przeciwodleżynowy (najbardziej zalecany jest materac zmiennociśnieniowy), który zapewnia zmienny nacisk na poszczególne części ciała. Przydatne są także poduszki i krążki przeciwodleżynowe, ochraniacze na stopy, specjalne podpórki na łokcie i pięty oraz wałki pod kark i kolana, należy uważnie obserwować skórę w okolicach narażonych na odleżyny, a w przypadku pojawienia się pierwszych zmian trzeba natychmiast skonsultować sprawę z lekarzem, który zaleci prawidłowy sposób postępowania. Dodatkowym wsparciem w leczeniu odleżyny i profilaktyce przeciwodleżynowej może być zastosowanie specjalistycznego żywienia medycznego, np. doustnego preparatu Nutridrink Skin Repair (dawniej Cubitan), który w swoim składzie zawiera aż 18 g białka i 3 g argininy, a także cynk, witaminę C i antyoksydanty, które wspierają proces gojenia się ran i odleżyn. Więcej o Nutridrink Skin Repair (dawniej Cubitan) dowiedzieć się można na stronie [ lub dzwoniąc pod numer 22 55 00 155. Ćwiczenia fizyczne i oddechowe dla chorego Kolejną kwestią, o którą powinien zadbać opiekun jest zapewnienie choremu odpowiedniej rehabilitacji ruchowej. Osoby długotrwale leżące w łóżku narażone są bowiem na osłabienie i zanik mięśni, przykurcze mięśniowe i stawowe oraz powstawanie groźnych dla życia skrzeplin w żyłach. Aby zapobiegać tego typu powikłaniom należy zachęcać chorego do aktywności ruchowej: częstych zmian pozycji ciała, ćwiczeń polegających na zginaniu i prostowaniu kończyn oraz napinaniu i rozluźnianiu mięśni. Dobrze jest zapewnić choremu gimnastykę bierną z fizjoterapeutą, gdyż zapobiega ona przykurczom i zesztywnieniom stawów, odleżynom oraz obrzękom zastoinowym. Nie zapominajmy także o profilaktyce chorób układu oddechowego, czyli o wykonywaniu z podopiecznym odpowiednich ćwiczeń oddechowych (np. dmuchanie w gwizdek, w słomkę, ćwiczenia z aparatem triflo), oklepywaniu pleców oraz zapewnieniu mu odpowiedniej dawki tlenu poprzez częste wietrzenie pomieszczenia i werandowanie chorego. Nutridrink Skin Repair (dawniej Cubitan) to dietetyczny środek specjalnego przeznaczenia medycznego do postępowania dietetycznego w odleżynach i trudno gojących ranach. Stosować pod nadzorem lekarza. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 16:23, data aktualizacji: 17:03 Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 6 minut Twoja mama, tata albo babcia wrócili ze szpitala, ale wciąż są obłożnie chorzy? Wymagają całodobowej opieki? Wiesz, jak karmić chorego, by się nie zakrztusił, albo jak go podnieść, by nie zrobić krzywdy jemu, a przy okazji i sobie? Oto 10 praktycznych zasad, które ułatwią wam życie. Robert Kneschke / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Zapobiegaj odparzeniom Przystosowując mieszkanie, nie zmieniaj wszystkiego naraz Bądź łagodny, pamiętaj o dobrej komunikacji i planowaniu Dbaj o bezpieczne przemieszczanie chorego Pościel zmieniaj ostrożnie Do pielęgnacji nie używaj gąbek Myj głowę z… głową Pamiętaj o nawilżeniu jamy ustnej Pomóż choremu odetchnąć Nietrzymanie moczu – dobieraj produkty odpowiednio do potrzeb Zapobiegaj odparzeniom Spędzanie większości dnia w jednej pozycji znacznie zwiększa potliwość organizmu. Jeśli do tego stanu dochodzi tarcie skóry o tkaninę, ucisk bielizny i podwyższona temperatura ciała pod przykryciem, chory bardzo łatwo może nabawić się odparzeń. W miejscach szczególnie wrażliwych i narażonych na odparzenia, jak na przykład w fałdach skórnych u osób otyłych, pod piersiami u kobiet czy na pośladkach, należy używać kremu ochronnego. Jeżeli nie pojawiły się zaczerwienienia, profilaktycznie można zastosować krem z argininą, która przyspiesza regenerację naskórka, pozostawia warstwę ochronną, a mimo tego pozwala skórze swobodnie oddychać. Kiedy już dojdzie do wystąpienia podrażnień, najbardziej pomaga preparat z tlenkiem cynku, który również przyspiesza regenerację uszkodzonej tkanki, a jednocześnie działa aseptycznie. W profilaktyce odparzeń i odleżyn trzeba również zwrócić uwagę na dostosowanie wyrobów chłonnych do potrzeb podopiecznego. Przystosowując mieszkanie, nie zmieniaj wszystkiego naraz Osoba przewlekle chora w domu to nie tylko zmiana nawyków i stylu życia, ale również konieczność zadbania o odpowiednie przystosowanie mieszkania. W większości wypadków wystarczą proste udogodnienia dla chorego. Jeśli porusza się samodzielnie, najlepiej pozbyć się dywaników i zbędnych mebli, o które może się potknąć. Dobrze, aby pomieszczenia miały podobny rozkład – przyzwyczajenie wpływa na poczucie bezpieczeństwa. Wszędzie, gdzie jest to koniecznie, można również zainstalować uchwyty do wstawania, a w łazience wannę zastąpić wygodną kabiną prysznicową. Gdy twój podopieczny nie wstaje z łóżka, należy je ustawić tak, by mieć do niego dostęp z obu stron. Przytulne udekorowanie pokoju, w którym znajdą się pamiątki i przedmioty poprawiające nastrój chorego, na pewno pomogą. Bądź łagodny, pamiętaj o dobrej komunikacji i planowaniu W codziennej opiece nad chorym niezwykle istotne jest, aby podstawowe czynności stały się dla niego czytelne i powtarzalne. Dlatego, zanim przejdzie się do toalety, należy przygotować wszystkie potrzebne przedmioty w zasięgu ręki i dowiedzieć się, w jakim nastroju i jakie potrzeby ma podopieczny. Każdą czynność, jaką się wykonuje, należy wcześniej komunikować, utrzymując stały dialog z chorym. W miarę możliwości nasz dotyk powinien być łagodny, aby niepotrzebnie nie stresować podopiecznego. W pomieszczeniu powinny się znajdować tylko niezbędne osoby – nie ma sensu narażać chorego na dodatkowy stres. Dbaj o bezpieczne przemieszczanie chorego Praca z chorym jest często zajęciem angażującym fizycznie. Dlatego po wcześniejszym przeszkoleniu, dobrze zaopatrzyć się w sprzęt, który zdecydowanie przyspiesza i ułatwia codzienne czynności pielęgnacyjne i rehabilitację. Należy do niego drabinka umożliwiająca choremu przyciągnięcie się do pozycji pionowej. Jest to ważne również z tego powodu, że chory wykorzystując siłę własnych mięśni, aktywizuje się do działania. Do podobnych celów służy również wysięgnik umieszczany nad łóżkiem. Należy również zabezpieczyć boki łóżka – w przeciwnym wypadku może z niego wypaść, np. podczas snu. Pościel zmieniaj ostrożnie Zmieniając choremu pościel, pamiętaj też, by zadbać o jego bezpieczeństwo i komfort. W miarę możliwości zrób to też szybko, aby nie wyziębić ciała chorego. Możesz np. przykryć go kocem. Jeśli ma problemy z oddychaniem, najlepiej przez cały czas trzymać mu pod głową dwie poduszki, wymieniając ich poszewki po kolei. W łóżku z wezgłowiem, przed wymianą pościeli najlepiej je opuścić, nie zapominając przy tym o zabezpieczeniu przeciwległej strony łóżka tak, by chory nie wypadł. Dobrym pomysłem jest stosowanie również podkładów higienicznych, które skutecznie chronią przed zawilgoceniem i zabrudzeniem. Do pielęgnacji nie używaj gąbek Chociaż osoby zdrowe na co dzień używają do kąpieli gąbek, w przypadku higieny obłożnie chorych, nie jest to najlepsze rozwiązanie. Długo schną, utrzymują wilgoć i fragmenty zmytego naskórka. Przez to stanowią idealne siedlisko dla rozwoju grzybów i bakterii. Zdecydowanie lepszym pomysłem będzie ich zamiana na jednorazowe myjki, które są o wiele bardziej higieniczne i łatwe w użyciu. Dodatkowo występują one w wielu odmianach, do stosowania z preparatami z użyciem wody lub bez. Myj głowę z… głową Obłożnie chory większość czasu spędza, leżąc w łóżku. W związku z tym jego włosy mają stały kontakt z poduszką i narażone są na większą potliwość. Zwracaj stałą uwagą na ich świeżość, dzięki czemu znacznie poprawiasz komfort życia twojego bliskiego. Aby ułatwić pielęgnację włosów chorego, można rozważyć ich skrócenie. Pamiętaj również o odpowiednim doborze szamponu, wygodnego basenu lub miski do mycia głowy. Jeśli chodzi o szampony, najlepiej szukać takich, które w składzie zawierają mocznik i witaminy z grupy B3, B5, B6, E i C. Nie przesadzaj z odżywkami, które mogę powodować odczyny alergiczne lub podrażnienia delikatnej skóry podopiecznego. Pamiętaj o nawilżeniu jamy ustnej Niestety wielu obłożnie chorych nie może zatroszczyć się o samodzielną higienę jamy ustnej, dlatego naturalną rzeczą jest pomoc w pielęgnacji. Nie ogranicza się to jednak do szczotkowania zębów, ale również dbania o odpowiednie nawilżenie jamy ustnej. Szczególnie jeśli podopieczny jest nieprzytomny, odżywia się za pomocą gastrostomii czy drogą dożylną. W takich przypadkach w ustach panuje nadmierna suchość, narażająca błonę śluzową na infekcje. Skonsultuj się z lekarzem, jakich środków w takich przypadkach używać, często pomaga podanie do ssania cukierków bezglutenowych, kostki lodu, żucie gumy bez cukru bądź płukanie gardła roztworem metylocelulozy – zwanym sztuczną śliną. Jeśli nie ma takiej konieczności, lepiej nie używać również protez zębowych. Niepotrzebnie zwiększają ryzyko podrażnienia błon śluzowych. Pomóż choremu odetchnąć Myjąc plecy chorego, możesz się również zatroszczyć o udrożnienie jego dróg oddechowych. Spędzanie większości dnia w pozycji leżącej negatywnie wpływa na ich drożność ze względu na zbierającą się w oskrzelach wydzielinę. Oklepywanie pleców dokonujemy delikatnie, ręką złożoną w kształt "łódki" – od dołu do góry. Optymalny czas oklepywania to 3-5 minut, w tym czasie należy unikać rejonów nerek i kręgosłupa. Nietrzymanie moczu – dobieraj produkty odpowiednio do potrzeb Nietrzymanie moczu to problem, który nie musi krępować i utrudniać życia twojemu podopiecznemu. Na rynku dostępnych jest wiele produktów chłonnych i pieluchomajtek. Niestety często wybiera się nieadekwatne do realnego problemu. Za ciasne lub za duże, za mało lub za bardzo chłonne — pamiętaj, że większa pielucha nie oznacza większej chłonności, nie należy jej również skracać i dopasowywać na własną rękę. Odpowiedni dobór produktu oszczędzi problemów z odparzeniami i zaczerwienieniem skóry, z przeciekaniem. Z tego względu ważny jest dobór produktu nie tylko rozmiarowo, ale także na poziom nietrzymania moczu i stopień samodzielności. Jeśli chory jest w stanie pójść do toalety albo możesz mu w tym pomóc, warto rozpocząć trening pęcherza. Przydatne tu będą majtki chłonne, które wyglądem przypominają zwykłą bieliznę. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. opieka nad chorym opieka nad osobą niesamodzielną obłożnie chory opieka nad seniorem zdrowie seniora opieka senioralna Jak zorganizować transport osoby obłożnie chorej? Osoby obłożnie chore z powodu swojego stanu zdrowia nie są w stanie podróżować o własnych siłach. Jednocześnie opiekunowie muszą liczyć się z tym, że... Adrian Jurewicz | Onet. Kiedy zdecydować się na pomoc wykwalifikowanego opiekuna dla osoby obłożnie chorej? Osobą obłożnie chorą, najczęściej zajmuje się jej najbliższa rodzina. Wynika to zazwyczaj z kosztów związanych z zatrudnieniem wykwalifikowanej opieki bądź... Adrian Jurewicz Jak przebrać osobę obłożnie chorą - poradnik krok po kroku Osoby obłożnie chore bądź niepełnosprawne mogą mieć problemy z codziennymi czynnościami takimi jak ubieranie i rozbieranie się. W takich sytuacjach niezbędna... Adrian Jurewicz Depresja u osób obłożnie chorych - jak sobie z nią poradzić? Osoba obłożnie chora staje się podatna na różne komplikacje zdrowotne, takie jak bolesne odleżyny, problemy z krążeniem i oddychaniem, przykurcze z powodu braku... Adrian Jurewicz | Onet. Przewijanie osoby obłożnie chorej - jak zrobić to bezpiecznie? Jednym z najważniejszych elementów w pielęgnacji osoby obłożnie chorej jest jej przewijanie, czyli zmiana pieluchomajtek znanych także jako pampersy. Wykonywanie... Adrian Jurewicz Twój bliski jest obłożnie chory? Możesz szukać pomocy Chory leżący w domu to wyzwanie dla rodziny. Jak zająć się bliskim, by nie był a to udręką ani dla niego, ani dla nas? Jak go karmić, by się nie zakrztusił? Jak... Toaleta osoby obłożnie chorej. Harmonogram i plan działania Toaleta osoby obłożnie chorej, higiena całego ciała i odpowiednia pielęgnacja skóry jest jednym z podstawowych elementów opieki nad chorym. Zapewnia choremu nie... Grażyna Suchora Obłożnie chory w domu. Gdzie szukać pomocy? Gdy bliska osoba choruje i nagle staje się niesamodzielna, rodzina często czuje się przytłoczona obowiązkami, które na nią spadają. Nie wie, jak odpowiednio zająć... Sprawdzone sposoby przy opiece nad obłożnie chorym Konieczność zajęcia się obłożnie chorym zwykle powoduje stres. Obawy, czy potrafimy to robić, czy damy radę? Czy jest to możliwe, nie mając doświadczenia i... Grażyna Suchora Codzienna toaleta obłożnie chorego - poradnik krok po kroku Jeżeli twój bliski nie jest samodzielny, codzienna toaleta może być prawdziwym wyzwaniem. Jednak wiedza i praktyka sprawią, że z czasem nabierzesz biegłości w... Andrzej Dębski Presentation Creator Create stunning presentation online in just 3 steps. Pro Get powerful tools for managing your contents. Login Upload Download Skip this Video Loading SlideShow in 5 Seconds.. TOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU PowerPoint Presentation TOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU. Anna Głowacka. Cel i znaczenie mycia chorego. - Utrzymanie chorego w czystości - Pobudzenie funkcji skóry - Pobudzenie krążenia obwodowego - Poprawa samopoczucia chorego - Wyrabianie u chorych trwałych nawyków Uploaded on Sep 24, 2014 Download PresentationTOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - E N D - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Presentation Transcript TOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU Anna GłowackaCel i znaczenie mycia chorego - Utrzymanie chorego w czystości- Pobudzenie funkcji skóry - Pobudzenie krążenia obwodowego- Poprawa samopoczucia chorego- Wyrabianie u chorych trwałych nawyków higienicznych- Obserwacja skóry chorego/profilaktyka p/odleżynowa- Nawiązanie kontaktu i bliższe poznanie choregoWytyczne, których należy przestrzegać: - do toalety porannej budzić jak najpóźniej – toaletę wieczorną wykonać o ile to możliwe, bezpośrednio przed snem - temp. pomieszczenia, w którym myjemy 18-20 st. C – zamknąć okna- myć od części czystych do brudniejszych nie zalać łóżka wodą, wodę zmienić, gdy jest brudna lub mocno namydlona- wycierać dokładnie, ale niezbyt mocno- nacierać spirytusem a następnie smarować oliwką lub innymi preparatami natluszczającymi całe plecy, pośladki, k. krzyżową – sprawdzić czy nie tworzą się odleżyny, obserwować skórę chorego - czesać codziennie – sprawdzić czystość głowy- sprzątnąć wszystkie przybory po wykonaniu toalety, czyste i wysuszone ułożyć w stałym miejscu. Myjki spłukać pod bieżącą wodą i wysuszyć. Technika wykonania toalety obłożnie choremu Przygotować: - miskę nerkowatą, - preparaty pielęgnacyjne do skóry - dzbanek z ciepłą wodą, - miednicę, - basen, - rękawice jednorazowe, - 2 myjki, 2 ręczniki o zróżnicowanych kolorach lub grubościach - szczoteczkę, pastę i kubek do zębów, - mydło w płynie i płyn do higieny intymnej - szczoteczkę i przybory do paznokci - grzebień. Przygotowane przybory układa się na tacy i zanosi do łóżka chorego, stawia na stoliku, przy łóżku ustawia dodatkowe krzesło, na którym stawia miednicę. Nalewa wody z kranu do kubka do mycia zębów. Przynosi basen → myje ręce. Na poręczy krzesła zawiesza 2 ręczniki. Przygotowuje myjki.(w/w czynności skracają czas toalety)Mycie zębów Założyć cienki ręcznik pod brodę choremu, podając szczoteczkę z pastą. Lewą ręką unieśc głowę chorego, prawą podać wodę do ust. Następnie wodę odstawić na stolik a pod usta chorego podsunąć miskę nerkowatą. Czynność należy powtarzać, lewa ręka cały czas podtrzymuje głowę chorego. Po umyciu zębów wyrzeć usta ręcznikiem, szczoteczkę odłożyc do kubka. Mycie twarzy, uszu i szyi Zdjąć choremu koszulę → na poręcz łóżka. Podłożyć cienki ręcznik pod głowę i barki chorego. Zapytać chorego czy namydlić myjkę. Zmyć twarz i wytrzeć ją. Umyć ucho dalsze, bliższe, szyję → wytrzeć. Wyjąć ręcznik spod głowy chorego. Mycie kończyn górnych Myjemy dalszą od siebie rękę, która spoczywa na cienkim ręczniku. W okolicy pachy chorego podkładamy ręcznik pod wierzchnie przykrycie. Pod dłoń stawiamy miednicę + mydelniczkę i szczoteczkę. Kolejność mycia k. górnej: przedramię i ramie od strony zewnętrznej, przedramię i ramię od strony wewnętrznej, pachę, dłoń. Odstawiamy mydelniczkę i szczoteczkę na stolik (krzesło). Lewą ręką unosimy rękę chorego, prawą zsuwamy miednicę w dół łóżka. Kładziemy rękę na ręczniku i wycieramy. Miednica odstawiona na klatki piersiowej Odkładamy brzeg wierzchniego przykrycia, kładziemy na klatkę piersiową gruby ręcznik, z którego odkładamy mankiet zabezpieczając brzeg wierzchniego przykrycia. Namydlamy myjkę, unosimy lekko wierzchnie przykrycie myjemy chorego, wycieramy cienkim ręcznikiem. Sprawdzamy czy pod piersiami –nie tworzą się odparzenia jeżeli tak – natłuszczamy skórę. Cienki ręcznik odkłada na krzesło. Mycie brzucha. Powtarzamy w/w czynności jak przy myciu klatki piersiowej. Wycieramy brzuch grubym ręcznikiem. Uwaga - myjkę zmienia się do mycia pleców i pośladków Chory odwraca się na bok. Plecy odkryte, wierzchnie przykrycie leży na chorym. Kładziemy gruby ręcznik wzdłuż pleców i pośladków. Myjemy plecy, pośladki, szparę pośladkową → wycieramy→ nacieramy spirytusem i potem natłuszczamy. Masujemy chorego. Chory odwraca się na wznak. Zakłada kończyn dolnych Chory odkłada nogi w odwiedzeniu, ujmujemy dalszą część wierzchniego przykrycia w fałd i kładziemy ją między nogi chorego. Odkrywamy całą dalszą kończynę dolną osłaniając jednocześnie krocze. Podkładamy gruby ręcznik w poprzek łóżka pod udo chorego (noga jest zgięta w kolanie). Ręcznik ma ochronić górne przykrycie. Myjemy udo i wycieramy. Podkładamy ręcznik wzdłuż pod podudzie i stopę; pod stopę stawiamy miednicę, obok mydelniczkę. Myjemy podudzie, potem stopę, podeszwę, myjemy mocno myjką, paznokcie szczoteczką. Odstawiamy mydelniczkę, miednicę usuwamy tak jak spod kończyny górnej. Wycieramy stopę i paznokcie. Kończynę nakrywamy. W taki sam sposób myje drugą kończynę dolną Toaleta intymna Podkładamy basen lub jednorazowy podkład higieniczny. Z wierzchniego przykrycia robimy tzw. budkę, osłaniając nią krocze. Spłukujemy myjkę wodą z dzbanka, namydla ją i trzymając drugą ręką wierzchnie przykrycie myje krocze. Jeżeli stan chorego na to pozwala, chory myje się sam, myjkę odrzuca do miednicy. Dokładnie spłukujemy krocze polewając je wodą z dzbanka. Wycieramy krocze grubym ręcznikiem. Jeżeli chory może wyciera się sam. Usuwamy ręcznik, nakrywamy chorego. Wyjmujemy basen, pośladki chorej wycieramy grubym ręcznikiem. Odstawiamy basen. Mężczyznę podmywa na położonym pod pośladki grubym ręczniku. Lżej chory myje się sam. Toaleta intymna Toaleta kobiety: - umycie pachwin w kierunku od spojenia łonowego do odbytu - umycie spojenia łonowego - umycie zewnętrznych narządów płciowych w kierunku od spojenia łonowego do odbytu - polanie kroczca wodą z dzbanka w celu dokładnego zmycia mydła Toaleta mężczyzny: • odciągnięcia napletka i dokładne umycie żołędzi gazikiem zwilżonym wodą lub delikatną gąbką • o umyciu odprowadzenie napletka tak aby pokrywał żolądż • umycie pachwin • umycie worka mosznowego • obserwacja pod kątem odparzeńObcinanie paznokci Odwijamy górny brzeg wierzchniego przykrycia. Pod dalszą dłoń podkładamy cienki ręcznik. Obcinamy paznokcie. To samo robimy z drugą ręką. Zbieramy obrzynki paznokci i wrzucamy do miski nerkowatej. Odrzuca wierzchnie przykrycie ze stóp. Podkładamy gruby ręcznik pod stopy, obcinamy paznokcie, obrzynki wrzucamy do miski nerkowatej, ręcznik usuwamy. Czesanie Po zasłaniu łóżka należy uczesać chorego kładąc cienki ręcznik na plecy i ramiona. Zwrócić głowę pacjenta w jedną stronę, rozdzielić włosy na pół dokładnie rozczesać, odwrócić głowę w stronę przeciwną i czynność powtórzyć Po uczesaniu włosy wyrzucić do kosza. Sprawdzić ułożenie chorego i wygląd. -parawan,-rękawice jednorazowe, niejałowe,-miska nerkowata,-mydło lub inny środek myjący, najlepiej hipoalergiczne do skóry wrażliwej,- myjki,- 2 ręczniki,- jednorazowe gaziki, waciki, patyczki higieniczne,- maści pielęgnacyjne, ochronne, np. Sudocrem, PC 30V płyn, maść witaminowa,- oliwki do nacierania pleców i pośladków, emulsje do ciała lub specjalne zawiesiny (lotiony, np. Bepanthen),- dzbanek z ciepłą wodą,- miska z wodą o temperaturze maksymalnie do 40°C,- basen,-szczotka do paznokci, szczotka i grzebień do włosów,- nożyczki lub cążki do paznokci (najlepiej pacjenta),- kubek z ciepłą wodą do mycia zębów, szczoteczka i pasta,- podkłady sprzęt do golenia lub maszynka z żyletką, golarka elektryczna,- zależnie od potrzeby - mydło w płynie, żel lub pianka do golenia,-pędzel do twarzy (jeśli pacjent ma swój),- jednorazowe, niejałowe rękawice,- ręcznik,-gąbka do twarzy,- miska nerkowata lub woreczek na odpady,- środki po goleniu (balsam, woda po goleniu, krem),- kubek z ciepłą wodą, myjka i ręcznik,- lustro zapewniające widoczność do zębów (najlepiej miękka), pasta do zębów, kubek - dla osób samodzielnych,-u osób nieprzytomnych - szczotka do mycia zębów podłączona do ssaka, - nitki dentystyczne do oczyszczenia szczelin między zębami - dla osób samodzielnych,- gaziki, szpatułki,- roztwór do płukania i czyszczenia jamy ustnej (np. napar z rumianku, tymianku, szałwii, woda z sokiem z cytryny),- rękawice jednorazowe, niejałowe,-ręcznik (można użyć tego, który jest stosowany do pielęgnacji twarzy),- maść natłuszczająca wargi chorego,-jeśli pacjent ma protezy - przybory i środki potrzebne do pielęgnacji protez zębowych (myjące i dezynfekujące),- miska nerkowata Osoby ciężko (obłożnie) chore, niepełnosprawne ruchowo lub unieruchomione czasowo z powodu wypadku nie mogą samodzielnie zadbać o właściwą pielęgnację skóry, a jest ona niezwykle ważna dla zdrowia. Jak umyć chorego i jak dbać o jego skórę? Pielęgnacja skóry obłożnie chorych bądź niepełnosprawnych pozwala uniknąć wielu dodatkowych problemów ze zdrowiem. Do pielęgnacji skóry osób długo przebywających w łóżku - obłożnie chorych lub niesprawnych najlepiej używać dermokosmetyków lub specjalistycznych preparatów. Dermokosmetyki zazwyczaj nie zawierają substancji, które mogą wywoływać podrażnienia czy uczulenia, np. zapachowych czy barwiących. Bazą dla produkcji dermokosmetyków jest zwykle woda termalna, zawierająca tzw. oligoelementy – żelazo, cynk, mangan, miedź. Działa ona przeciwzapalnie i ochronnie na skórę. Kosmetyki dla alergików lub dla niemowląt również sprawdzą się w pielęgnacji osób chorych. Takie preparaty są delikatne i dobrze nawilżają. Najczęstsze problemy ze skórą u osób obłożnie chorych Przesuszenie skóry Aby pielęgnacja była właściwa, warto przeczytać ulotki leków, które chory przyjmuje, bo niektóre z nich mogą przyczyniać się do przesuszenia skóry. Sprzyja temu także suche powietrze w domu. Odleżyny Wielkim problemem dla osób pielęgnujących chorych są odleżyny. Najczęściej tworzą się w okolicy miednicy, kości krzyżowej, na łokciach i piętach. Dlatego co dwie godziny należy zmieniać ułożenie ciała chorego. Miejsca narażone na ucisk trzeba oklepywać dłonią, bo to poprawia krążenie, i obficie smarować maścią nagietkową, oliwką dla niemowląt, linomagiem lub balsamem z masłem shea. Można to robić nawet 2, 3 razy dziennie. Mycie obłożnie chorego Do mycia ciała najlepiej używać mydła o pH 5,5, które nie naruszy kwaśnego odczynu skóry. Po myciu skórę należy starannie osuszyć, szczególnie fałdy skórne, by nie dopuścić do rozpulchnienia zagrożeniem są odparzenia, które powstają, gdy fałdy skóry przylegają do siebie, a skóra między nimi jest wilgotna. Odparzenia łatwo zauważyć, bo skóra jest zaczerwieniona, swędzi lub piecze, czasem nawet boli. Aby tego uniknąć, chory powinien mieć przewiewną piżamę lub bieliznę z bawełny. Ponieważ odparzenia zwykle pojawiają się w pachwinach, między pośladkami, należy je przemywać naparem z rumianku lub wodą z nadmanganianem chory jest otyły, fałdy skóry na brzuchu trzeba przecierać talkiem. Można też stosować zasypki wysuszające lub kremy przeciw odparzeniom, które zawierają działający antybakteryjnie tlenek cynku. Miejsca już odparzone można smarować także sama witamina E. miesięcznik "Zdrowie"

mycie chorego leżącego w łóżku